Het lijkt zo vanzelfsprekend dat ons water gewoon wegloopt door de gootsteen. Afgelopen week was dat opeens niet meer zo. Lees mijn blog over hoe dat en nog meer mijn hele gemoedsrust wegnam. Maar God gaf ook lichtpuntjes. Wil je weten welke? Lees dan verder.
Een verstopte gootsteen
Speciaal had ik mijn verjaardag verdeeld over een paar dagen om de rust te bewaren. Mijn ouders komen van verder weg en wilden graag wat langer komen, dus zij kwamen op een andere dag. Op de dag zelf nodigde ik mijn schoonfamilie uit voor een uurtje. 's Avonds had ik een etentje geregeld bij de Griek. Het was heel gezellig allemaal, behalve dan dat de afvoer van gootsteen (die al tijden pruttelende geluiden maakte) nu echt verstopt was. Kortom een grote bende in de keuken. Voor water naar de badkamer. Steeds de afwasbak leeggooien in het toilet.
Alles hadden we geprobeerd. Hele sterke soda, waarna R. met de plopper aan de gang ging om 12 uur 's nachts, niet in de gaten hebbend dat het ons composieten aanrechtblad ging aanvreten... helaas. Toen ik er de volgende morgen achterkwam raakte ik aardig over m'n toeren. Ik belde R. op. Hij probeerde mij op zijn beurt te sussen. Dit lukte niet. Ik hing op. Een uur later, toen ik wat gekalmeerd was, belde ik terug...
Tot rust komen was er niet bij
Toen mijn ouders er waren op dinsdag, maakte ik samen met m'n vader een enorme pan macaroni. Ze kwamen van drie tot acht uur 's avonds. Dat was best lang, maar ik nam me voor om de dagen erna uit te rusten. Helaas ging dat niet doordat R. de rest van de week gepland had om zijn administratie te doen. Zijn bureau bevindt zich in de kantoorhoek van onze woonkamer.
Vrijdags was D. thuis doordat de leerkrachten een studiedag hadden. Tussendoor nog steeds de ellende en puinhoop van de gootsteen.
Op de bijbelapp vroeg mijn geestelijke zus of er al een doorbraak was? Wat een mooi woord bedacht ik. Ik zocht het eens op in de online-bijbel en vond de volgende tekst. Het zette me aan het denken.
De Doorbreker trekt vóór hen op. Zij zullen doorbreken, door de poort trekken en daardoor naar buiten gaan. Hun Koning gaat vóór hen uit, de HEERE gaat aan de spits. (Micha 2:13, HSV)
Dit was een mooie afleiding van het hele gebeuren. Ik moest ook geduld hebben. Er komt zeker een doorbraak! En bij dit alles bedacht ik ook dat het aanrechtblad maar materie is vergeleken bij wat God voor ons heeft weggelegd. Een grote schat. Eeuwig leven. Soms kunnen in dit aardse leven, muren er zo uitzien, dat het lijkt alsof we daar niet doorheen kunnen breken. Maar 'met mijn God spring ik over een muur', zegt David.
Een huisgemeente gevonden
Tussen de puinhopen van al die drukte, waarin ik niet tot rust kon komen, verscheen er een bericht op fb dat vrienden een huisgemeente waren begonnen in onze wijk. Ik had sterk het gevoel dat ik daarheen moest gaan. Afgelopen zaterdagavond ben ik er naar toegegaan.
Tijdens het gebed, waarbij ik had aangegeven om meer energie te krijgen in mijn dagelijkse leven, kreeg een zus de volgende tekst voor mij. Nu had ik deze vaak gelezen, maar nog nooit letterlijk toegepast op mij. Deze leek nu pas echt bij me binnen te komen.
...maar wie de HEERE verwachten, zullen hun kracht vernieuwen, zij zullen hun vleugels uitslaan als arenden, zij zullen snel lopen en niet afgemat worden, zij zullen lopen en niet moe worden. (Jes. 40:31, HSV)
Ik besloot deze tekst eens voor mezelf te vertalen:
- Door U vernieuw ik mijn kracht
- Ik sla mijn vleugels uit
- Ik zal snel lopen en niet uitgeput raken
- Ik zal lopen en niet moe worden, omdat ik U verwacht
Een tip is om deze woorden ook eens uit te spreken tot jezelf. Het helpt!
Reactie plaatsen
Reacties